مجسمه ی بانوی نیایشگر ساخته شده در شوش (پنج هزار و سیصد سال پیش)، موزه ی لوور
مجسمه هایی که افرادی در حال نیایش را نشان می دهند، به وفور در سومر در هزاره ی سوم پیش از میلاد مرسوم بوده اند. ولی ساخت این مجسمه ها قرنها پیش از آن، یعنی بین پنج هزار و صد تا پنج هزار و سیصد سال پیش، از شهر باستانی شوش نشات گرفته است. شکل بالا معروفترین ِ این مجسمه ها را نشان می دهد. در هزاره ی سوم پیش از میلاد در شوش با وجود ساخت مجسمه هایی از جانوران مختلف، تنها مجسمه های ساخته شده از انسان همین مجسمه های نیایشگر هستند.
جنس این مجسمه سنگ مرمر است. نیایشگر به فرم بانویی است که زانو زده و دستها رو همراه با هم، به فرم دعا تا نزدیکی چانه اش بالا آورده. از میان مجسمه های نیایشگر این مجسمه منحصر به فرد است زیرا بزرگتر از بقیه است و به جای اینکه بر سنگی کنده کاری شده باشد، به شکل نوینی فضا را اشغال می کند. این مجسمه از معدود مجسمه های آن دوران است که در آن دستها از بدن جدا هستند و انگشتان تا چانه بالا آورده شده اند و تلاش شده جالت واقعی بدن را تجسم ببخشد. فرم پایین بدن مجسمه هم که در ابتدا نامانوس به نظر میاد، در حقیقت فرم لباسی (دامن مانند) است که شخص به تن دارد.
پ.ن. : این مجسمه در سال 1909 میلادی، یعنی دقیقا صد سال پیشف توسط مورگان در شوش کشف شد. جالب اینجاست که هنوز هم آثار باستانی ما بی صاحب است و اخیرا خبری از غارت دو سایت باستانی در شوش داده شد و ما خاموشانیم …
_______
توضیحات برگرفته از پایگاه موزه ی لوور.
+
نگاه تردید آمیزی داره این نیایش.
درود
پاینده ایران و ایرانی
یعنی دست به دعا برداریم که خبری ازت بشه؟

میدونی چند روزه حاضری نزدی تو شبها و فریاد و بالاترین؟