تندیس پنج هزار ساله با کلاه شاخدار و چکمه های نوک برگشته
این تندیس مسی به ارتفاع 17.5 سانتی متر و عرض 5.4 سانتی متر که پنج هزار سال پیش ساخته شده از آثار متعلق به ایران با میانرودان است و اکنون در موزه ی متروپولیتن نیویورک قرار دارد. این اثر یکی از دو اثر ِ تقریبا مشابه است که یک قهرمان یا یک دیو را که چکمه هایی با نوک برآمده به پا دارد به تصویر می کشد. این چکمه ها غالبا در مناطق مرتفع استفاده می شده. کلاه شیپورمانند این شخص که به شاخ بزکوهی ختم می شود و همچنین بالهای پرنده ای که بر دوشش انداخته دلیل و منشایی برای توان خارق العاده ی اوست. ساخت این اثر همزمان با وقتی است که نخستین شهرها در تمدن باستانی سومر شکل گرفته. در این اثر صورت جدید و واقعی ای از انسان در ابعاد و شکل متناسب به دنیا عرضه می شود. کمربند سه لایه و ریش این شخص دلیلی بر ماورایی و سلطنتی بودنِ او دارد. آمیختن صورت های حیوان و انسان برای تجسم بخشیدن به توانهای فوق بشری یا باورهای کاهنانه از مشخصه های هنر در تمدن ایلام بوده که نمونه ی بسیار زیبا و منحصر به فرد آن در این اثر، که در آن گاوی به صورت دو زانو نشسته، دیده می شود.
پاسخی بگذارید
دیدگاه‌های اخیر
مشترک شوید
// استفاده از مطالب وبلاگ، با ذکر نام وبلاگ و دادن پیوند به وبلاگ مجاز است.
پسر فک کن 5000 سااااااااااااااااااااااااااااااال
دوست عزیز منون بابت این مطلبت.
وقتی درباره ی اون کلاه خود که تو 3 تا پست قبل نوشته بودی خوندم یاد یه مطلبی افتادم.
یادم میاد سال اول دانشگاه استاد ادبیاتمون گفت که روی تاج یکی از پادشاهان ایرانی مطالبی می نوشتن به شدت کوتاه شده و به شدت معنا دار. من فقط یکیشون رو یادم میاد:
«به مه نه مه به»
یعنی بهتر، مهتر و شان بالاتری داره نه اینکه مهتر بهتر باشه.
یادم میاد که از این حملات قصار حدود 40 تا بودن. اگه اطلاعی دارید ممکنه اینا رو تو پست بعدی برامون بنویسید؟؟؟؟
شرمنه اگه نوشتارم یه خورده ضعیفه.
دوست عزیز وبلاگ خیلی جالبی دارید، مدتیه که مطالبتونو دنبال می‌کنم، چیزی که در مورد این پست نظرمو جلب کرد این بود که این مجسمه شکل الف هست که یه موجود افسانه‌ای آلمانیه و در حال حاضر هم به جنّ‌های گفته میشه که به بابا نوئل کمک میکنند، دقیقا با همین ریش، کلاه، کفش‌های با نوک برگشته، من متخصص نیستم ولی فکر می‌کنم اینا با هم مرتبط باشن. خیلی جالبه که میبینیم افسانه‌های امروزی از کجا منشا گرفتن.