ظرفهای نقره ای دوره ی هخامنشی

شکل بالا ظرف نقره ای به ارتفاع 3.3 سانتی متر و قطر 17.3 سانتی متر را نشان می دهد که متعلق به دوره ی هخامنشی است. این ظرف با نقش گلبرگ هایی تزیین شده که به صورت متناوب با شکل شیرهای بالداری که صورتی شبیه به خدای مصری، بِس، دارند تکرار می شوند. این اثر اکنون در موزه ی بریتانیا قرار دارد.

این ظرف نقره ای به ارتفاع 4 سانتی متر و قطر 30.7 سانتی متر، وزن 952 گرم و حجم 1.9 لیتر،  متعلق به دوره ی هخامنشی و بسیار شبیه به ظروف نقره ای اردشیر یکم است که در ادامه ی متن مشاهده می شود. گفته می شود که این ظرف در مازندران کشف شده و بین سالهای 1931 و 1935 به دست ت.ل. جکز یکی از مدیران شرکت نفتی انگلیس در تهران رسیده است. این طرف از یک صفحه ی نقره ای یکپارچه و دارای خلوص بسیار بالا ساخته شده است.

این ظرف نقره ای که در موزه ی متروپولیتن قرار دارد، یکی از چهار ظرف مشابه با نام اردشیر اول هخامنشی است. سه ظرف دیگر در موزه های بریتانیا، گالری فریر واشنگتن و موزه ی رضا عباسی در تهران نگهداری می شوند. متنی که به خط میخی بر روی دهانه ی ظرف نگاشته شده بیانگر این است که این طرف در خانه ی اردشیر اول هخامنشی ساخته شده. ظرفهایی با نام فرمانروا غالبا به عنوان هدیه بین حکومت های مختلف جابجا می شده. البته در مورد متن کنده کاری شده بر این ظروف دو سوال مطرح است و آن به کار بردن واژه ی baatugaza به عنوان جام شراب و همچنین واژه ی siymm برای نقره است که این دو واژه در دوره ی هخامنشی متداول نبوده اند.

بشقاب با نقش لیلیت به زنجیر کشیده شده

تصویر بالا بشقاب سحر و افسون را نشان می دهد که در سطح آن متنی به الفبای پهلوی به چشم می خورد. در میانه ی این بشقاب تصویری از لیلیت (Lilith) که به زنجیر کشیده شده مشاهده می شود. این بشقاب اکنون در موزه ی بریتانیا قرار دارد.

ظرف لوله دار تپه ی حسنلو

این ظرف لوله دار با دسته ی سبدگونه در سال 1963 در اکتشافات مشترک دانشگاه پنسیلوانیا و موزه ی متروپولیتن در شمال غرب ایران در سایت باستانی حسنلو به دست آمده است. جنس این ظرف سرامیک است و ساخت آن به عصر آهن دو یعنی 900 پیش از میلاد باز می گردد. این ظرف در ساختمان سوخته ی سه پیدا شده و اکنون در موزه ی متروپولیتن نیویورک قرار دارد.