خانه
> موزه ی هنرهای زیبای بوستون, آثار باستانی-تاریخی, ایران باستان, ساسانیان (Sassanid) > پارچه ی ابریشمین ساسانی
پارچه ی ابریشمین ساسانی
تصویر بالا قطعه پارچه ی ابریمشی که بخشی از یک کت بوده را نشان می دهد. پودهای این پارچه به رنگ های آبی، سرخ، سفید و سبز نقش های مختلفی را بر زمینه ی آبی تیره رنگ این پارچه ایجاد کرده اند. از جمله ی این نقش ها می توان به شاخه های بالارونده ای که به گل و برگ ختم می شوند، و یا دوایری با نقش پرندگان یا گل های رز مانند اشاره کرد. این پارچه، به ابعاد 19 در 31 سانتی متر، که بافت دوره ی ساسانی در ایران یا میانرودان است، در مصر کشف شده و اکنون در موزه ی هنرهای زیبای بوستون قرار دارد (اثر در بازدید عمومی نیست.)
نظر شما در مورد این نوشته چیست؟
دیدگاه‌های اخیر
 | Arash در کتیبه ی خشایارشا در موزه ی… |
 | Happy در دوقطعه ی سغدی تنها نوشته ی پیش… |
 | فریدون در دوقطعه ی سغدی تنها نوشته ی پیش… |
 | Raeeka در دوقطعه ی سغدی تنها نوشته ی پیش… |
 | فرامرز غفاری «فرا» در دوقطعه ی سغدی تنها نوشته ی پیش… |
 | seen در دوقطعه ی سغدی تنها نوشته ی پیش… |
 | فرح در دوقطعه ی سغدی تنها نوشته ی پیش… |
| Raeeka در دو نامه از بانویی سغدی |
 | saeed در دو نامه از بانویی سغدی |
| Raeeka در کوزه ی دو هزار و هشتصد سا… |
 | جنتی رادمهر در مهری از دوره ی هخامنشی |
 | رود در کوزه ی دو هزار و هشتصد سا… |
| Raeeka در کوزه ی دو هزار و هشتصد سا… |
 | کیان پردیس در کوزه ی دو هزار و هشتصد سا… |
| Raeeka در کتیبه ی خشایارشا در موزه ی… |
مشترک شوید
// استفاده از مطالب وبلاگ، با ذکر نام وبلاگ و دادن پیوند به وبلاگ مجاز است.
شبهای بی سحر 
sorry for writing in english as this laptop ain’t have persian labels on the keyboard and it make it difficult to type Persian.. the fascinating fact behind the line of your post(and the blue color of his coat) is that this guy (the owner of the coat) belonged to the «Hutaxshi class» which is=
hu=خوب
tuxshesh=کوشش
so it will be
طبقه ی تولید ؛ شامل کشاورزان ، بازرگانان، صنعتگران.
doe sit seems familiar with «blue collar» class?
yep,that’s the point
the other formal colors were
(red for the army guys, white for the Mobadan guys)
..
there re couple of interesting books regarding «pooshesh» and the position in the community (well,I think still somehow the same traditions work in the modern world)
شاد و خندان باشی راییکا و پاینده باد خاک ایران ما 🙂
به قول سعدی : دیدار یار غایب دانی چه ذوق دارد؟ : )
ممنون از کامنت خوبت. راستش بیش از اینکه از خود کامنتت ذوق کرده باشم از دیدن اسم یک دوست قدیمی نادیده خوشحال شدم. امیدوارم که روزگارت به کام باشه و خوش و خرم باشی.
منم همینطور راییکا ، نمیدونی چقدر از سوت اسنخوانی نیشابور بدم اومده بود .. اینقدر که ، تابلوی ِ خاموشی جایگاه تو بود.. و چقدر خوشحال شدم که حضور خودتو حس کردم.. مثل همیشه پر از تپش های عاشقانه .. به همه چی .. منجمله ایرانمون.. شاد و خندون باشی 🙂