اسکلتهای سه هزارساله مشهور به «دو عاشق» از تپه ی حسنلو

 

این اسکلت ها، که دو نفر در آغوش یکدیگر را نشان می دهند، در سایت باستانی حسنلو در آذربایجان غربی یافته شده اند. تخمین زده می شود که این افراد هشتصد سال پیش از میلاد زندگی می کردند. به جز تخته سنگی که در بالای سر شخص سمت چپ قرار دارد، هیچ شیء دیگری به همراه این دو اسکلت یافته نشده است.

مرجع: وبگاه موزه ی باستانشناسی و مردمشناسی دانشگاه پنسیلوانیا

بشقاب نقره با نقش شاه ساسانی

بشقاب با نقش شاه ساسانی، جنس: نقره، قدمت: سده ی ششم میلادی، ارتفاع: 4.1 سانتی متر، قطر: 22 سانتی متر، محل نگهداری: موزه ی میهو

نقش وسط این بشقاب تصویر یکی از شاهان ساسانی را که تاجی بر سر دارد نشان می دهد. این تصویر شبیه به تصویرهایی است که از میانه ی سده ی پنجم میلادی تا میانه ی سده ی هفتم میلادی بر روی سکه های ساسانی دیده می شود. این بشقاب از این جهت منحصر به فرد است که بشقاب هایی که تصویر شاهان ساسانی، شاهزادگان، مقامات بلندپایه و زنان دربار ساسانی را به صورت پرتره نشان می دهد متعلق به سده ی سوم یا اوایل سده ی چهارم میلادی است و بشقاب هایی که از سده ی چهارم میلادی به بعد با نقش شاهان ساسانی وجود داشتند غالبا آنها را در حالت شکار نشان می دادند. نقش پشت این بشقاب را نیز می توانید در شکل زیر ببینید.

مرجع: وبگاه موزه ی میهو

گلدان نقره ای با نقش شیر غران

گلدان با نقش شیر حمله کننده، جنس: نقره ی زر اندود، قدمت: سده ی هفتم یا هشتم میلادی، ارتفاع: 16.5، قطر: 10 سانتی متر، محل نگهداری: موزه ی میهو

هر کدام از سه صحنه ی اصلی که بر روی گلدان تصویر شده اند حمله ی یک شیر به جانوری را نشان می دهد: بز کوهی، گوسفند وحشی و یک گورخر کوچک. در فاصله ی میان این صحنه ها نقوش پرنده، خرگوش و سگ به چشم می خورد. تزیینات این گلدان به گونه ای است که نقوش را از پس زمینه ی زراندود گلدان متمایز کند.

مرجع: وبگاه موزه ی میهو

مهمترین گردنبند به دست آمده از دوره ی هخامنشی

گردنبند، جنس: طلا با تزییناتی از سنگ لاجورد ، فیروزه ، عقیق و شیشه، اندازه: 26 در 25.7 سانتی متر، محل نگهداری موزه ی میهو

این گردنبند، که یکی از بهترین نمونه های جواهرات دوره ی هخامنشی است، از سه بخش تشکیل شده است: بخش آویز که در جلو به چشم می خورد و با جزییات بیشتر در شکل زیر دیده می شود، بخش یقه مانند که به صورت تخت بر روی بدن قرار می گیرد و بخش قلاب مانند که به صورت لوله ای به دو انتها که به صورت اردک ساخته شده وصل است.

 

بر اساس منابع کهن، در دربار هخامنشی از جواهرات به عنوان هدیه استفاده می شده که این هدایا متناسب با درجه و مقام فرد دریافت کننده و نشانی از وفاداری او به فرمانروا بود. به عنوان مثال نقوشی که از صحنه های جنگ بر روی این گردنبند به چشم می خورد نشان از این دارد که دریافت کننده ی این گردنبند یک مقام مرد بلندپایه بوده است.

علاوه بر نقوش صحنه های جنگ، در بین دو انتهای قلاب مانند که به صورت اردک ساخته شده، نقشی مرتبط با اهورمزدا به چشم می خورد. در بخش های دیگر نقشی مشابه ولی بدون بال دیده می شود. نقش مرکزی اهورمزدا عمدتا با قطعات شیشه ای تزیین شده است. در ساخت این اثر المانهای هنر مصری نیز به طور واضح به چشم می خورد. در متون آثاری که از دوره ی داریوش در شوش به دست آمده از حضور طلاکاران مصری در خدمت دربار هخامنشی صحبت می شود. همچنین مشابه ساختار این گردنبند که ترکیب ایرانی-مصری دارد و پوشش آن تنها با اجازه ی مستقیم شاه ممکن بوده،، درتندیس یک مقام مصری دوره ی هخامنشی دیده می شود. این تندیس را می توانید در شکل زیر ببینید.

منبع: وبگاه موزه ی میهو

کاسه ی دسته دار از سده ی نهم پیش از میلاد

کاسه ی دسته دار، جنس: نقره، قدمت: سده ی نهم تا هفتم پیش از میلاد، ارتفاع: 5.3 سانتی متر، قطر: 12 سانتی متر، محل کشف: شمال غربی ایران، محل نگهداری: موزه ی مهیو

بر بدنه ی این کاسه نقش چهار گاو که هر کدام به وسیله ی دو یوز شکار شده اند به چشم می خورد و انتهای دسته ی این ظرف به شکل دو مرغابی ساخته شده است. این ظرف از نظر ساختار شباهت زیادی به ظرف های یافته شده در شمال و غرب ایران خصوصا ظروف سفالین مارلیک دارد.

مرجع: وبگاه موزه ی میهو

جام سه کرکس و غزالان با قدمت 3200 ساله

جام با نقش سه کرکس (که سر آنها به صورت سه بعدی تصویر شده) و غزالان بر زمین افتاده، جنس: طلا، قدمت: سده ی دوازدهم یا یازدهم پیش از میلاد، محل کشف: شمال غرب ایران، محل کنونی: موزه ی میهو

توضیح: بر اساس سر کوچک که با زاویه ی راست از جام بیرون زده، مدل چشم ها، نوک دراز و باریک حدس زده می شود آنچه بر روی این جام نقش شده کرکس است نه عقاب.

مرجع: وبگاه موزه ی مهیو

ظرف فواره ی آب با قدمت 2800 سال

ظرف ترکیبی با شکل خاص، جنس: نقره، قدمت: سده ی هشتم تا ششم پیش از میلاد، اندازه: 24.2 در 21.9 سانتی متر، محل کشف: شمال غربی ایران، محل نگهداری: موزه ی میهو

این ظرف به شکل دو شیر غرنده است که پاهای جلوی هر یک بر روی شانه ی دیگری فرود آمده و پاهای عقبی شان بر روی گاوی که بر زمین افتاده قرار دارد. دو شیر به صورت متقارنی (نه به صورت آیینه ای) تجسم شده اند. در بخش پسین دهان شیری که بر روی سر گاو ایستاده است، سوراخی ساخته شده که به صورت دهانه ی فواره عمل می کند. دهان شیر دوم کاملا بسته است ولی در عوض در بخش پسین سر آن سوراخی برای پر کردن ظرف از آب ساخته شده است. دهانه ی این سوراخ به گونه ای است که حدس زده می شود این دهانه قابل بستن بوده.

بدن هر شیر از دو بخش استوانه ای بالایی و پایینی تشکیل شده است که بخش اتصال آنها مشخص است. پاهای جلویی هر شیر به صورت لوله مانند عمل می کنند و اجازه می دهند تا آب از سوراخ پرکننده به سوراخ فواره مانند جریان یابد. بدن گاو که آن نیز از استوانه ای توخالی تشکیل شده است، به صورت پایه برای ظرف عمل می کند و ارتباط داخلی ای بین بدن شیرها و بدن گاو وجود ندارد.

مرجع: وبگاه موزه ی میهو

فرشی از دوره ی شاه عباس اول صفوی

فرشی از دوره ی صفوی، جنس: پشم و ابریشم، اندازه: 5.94 در 3.2 متر، محل نگهداری: موزه ی میهو

این فرش در زمان شاه عباس اول بافته شده است ولی مشخص نیست آیا در کارگاهی وابسته به دربار صفوی بافته شده یا خیر. آنچه مسلم است این است که این فرش در سال 1621 (وقتی که عثمانی ها از اتریش شکست خوردند) در دربار عثمانی بوده و به عنوان غنیمت جنگی به وسیله ی خانواده ی Sanguszko تصاحب شد. این اثر برای نخستین بار در سال 1904 در سن پطرزبورگ به نمایش در آمد. پس از آن مورد توجه آرتور پاپ قرار گرفت و به وسیله ی او در سال 1931 در نمایشگاه هنرهای ایرانی در لندن به نمایش گذاشته شد. آرتور پاپ برای بیست و سه سال آن را از صاحبان فرش وام گرفته و در نمایشگاه های مختلفی نشان داد.  اطلاعات بیشتر در مورد این فرش را می توانید در این پیوند بیابید.

جزییات بیشتری از نقوش فرش را در شکل زیر می توان دید.

جام طلای سه هزار ساله با سر سه گاو

جام تخم مرغ شکل، جنس: طلا، ارتفاع: 16.5 سانتی متر، قطر: 9 سانتی متر، قدمت: سده ی یازدهم یا دوازدهم میلادی، محل کشف: شمال یا شمال غرب ایران، محل نگهداری: موزه ی میهو

این جام شباهت بسیار زیادی به جام های طلای مارلیک (به دست آمده از گور بیست و ششم) دارد. البته شکل تخم مرغ مانند این جام بیشتر تحت تاثیر هنر میانرودان بوده و این فرم در ایران رواج چندانی نداشته.

مرجع: وبگاه موزه ی میهو

کاسه ی هخامنشی با چهار نقش

تصویر بالا یک کاسه ی نقره ای با تکه دوزی طلا را از دوره ی هخامنشی نشان می دهد. ارتفاع این کاسه 6.5 سانتی متر و قطر آن 9 سانتی متر است. نقش روی این کاسه به چهار بخش تقسیم شده است. نقش بخش نخست، که نزدیک به لبه ی کاسه است، گلهای نیلوفر آبی و نخل را نشان می دهد. در ردیف دوم چهارده موجود ترکیبی تک شاخ با صورت گاو که سر خود را به عقب برگردانده اند نشان داده شده است (یکی از این چهارده نقش از بین رفته است.). ردیف سوم شامل دوازده موجود ترکیبی دو شاخ با صورت قوچ است و در نهایت ردیف چهارم هفت شیر غران را نشان می دهد. قدمت این اثر به سده ی ششم پیش از میلاد باز می گردد و اکنون در موزه ی میهو قرار دارد. در شکل زیر بخش زیرین این کاسه نشان داده شده است.

مرجع: وبگاه موزه ی میهو